ေအးစက္စက္ ဆူးည သံသရာေတြအလယ္
ႏြံနစ္
ၿမဳပ္ေနေသာ ဘ၀ရဲ ့ စိမ္းလန္းၿခင္း ေရေရရာရာ
တန္ၿပန္ / ဒဏ္ၿပန္ သက္ေရာက္မႈ ဟင္း . . .
ခြက္ထဲက ကမ္းကုန္ယမ္းကုန္ ဆာေလာင္မႈမ်ား ငါ့ကို
၀ါး . . . . . စားၾက ၀ါးစားၾက
ပတ္ၾကားအက္ေနတဲ့ ဟုတ္ကဲ့ပါေပါင္း ေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ေက်ာ္
( စာရင္းအတိအက်မရွိ ) ရဲ ့ ကိုးဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုးကိုး
ရာခိုင္ႏႈန္း စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးတစ္ဆိုင္ေရွ ့ ေမာ္ေတာ္လူ တစ္စီး
တ၀ုန္း၀ုန္း ပ်က္က် ( ဂ်လံုး ဂ်လံုး ငနဲ )
အာဏာပါးကြက္သား လက္ထဲကိုလည္း ပစ္မခ်ရဲ
ငါ့လက္ထဲမွာလည္း သိမ္းမထားရဲ မၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲ
ကံၾကမၼာဆီကလည္း အေက်ာေပးလာခ်င္စရာ အေၾကာက
ခပ္တင္းတင္းနဲ ့ ေအးကြာ . . . . .
အဲဒီ့လမ္းမကေန ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေခါက္သိမ္းၿပီး
ရိတ္သိမ္းၿပီး အၿပီးအစီး ၿပန္လာခဲ့တာ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ စိတ္ေတြ
အိေၿႏၵမရ လစ္ဟာေနတဲ့ ဦးေခါင္းအခြံ / ရင္ဘတ္အခြံ
တစ္ခုရဲ ့အေရးပါမႈ အခန္းက႑ဟာ
အခန္းက႑ အတိုင္း ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္
နီးလာလိုက္ ေ၀းသြားလိုက္ အစိမ္းေရာင္မ်က္ႏွာေသၾကီး
အဲဒီ့ တံခါးမၾကီးကို ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့
အဲဒီ့ တံခါးမၾကီးကို ပိတ္ . . . . .
ထားလိုက္ေတာ့
အခန္းထဲကေန အသံကုန္ ( ဟစ္ )
ေအာ္ေနတဲ့ လူလို ပံုသ႑ာန္ၾကီးနဲ ့ ေအးစက္စက္
ဆူးည သံသရာေတြ . . . . . ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment