သူငယ္ခ်င္း . . ငါတို ့ၿဖဴစင္ခဲ့ၾကတယ္

လ သာသာ
ည မာယာ ထဲေမ်ာ
လြင့္ေနလိုက္တာ စားပြဲေပၚက
( ကြက္လပ္ ) မ်ား . . .
( ဥပမာ - မ်က္ရည္စ မ်ား . . )
ႏွလံုးသားကို စိုက္နစ္သြားတဲ့ အထိပဲ ။

ငါ ေဆးလိပ္ေသာက္တယ္
ငါ့အတြက္ စိတ္ေလးေၾကာင္း မင္းမေၿပာႏိုင္ေတာ့တာ
ၾကာ . . ခဲ့ေပါ့
ငါတို ့ေတြ ေ၀း သြား လိုက္ ၾက
ရတာ . . . . ၊

ေက်ာင္းသားဘ၀ . . .
မင္းလြယ္အိတ္ေလး ငါလြယ္ေပးေတာ့
မင္း ၿပံဳးတယ္
ၿဖဴစင္လိုက္တာ . . ငု၀ါ ရယ္
ငါ့ရာဇ၀င္မွာ ငါ
တစ္ရြက္ခ်င္း ေၾကြက်ခဲ့ရ . . . ၊
ဒါဟာ
ဘာနဲ ့မွလဲလို ့မရတဲ့
အရွင္းသန္ ့ဆံုး ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာ ဆက္ဆံေရးပဲ
ၿဖစ္တယ္ ။

ဘယ္သူမ်ား ၿငင္းဆန္ႏိုင္မွာလဲ ၊
ကံတရားက ပိုင္းၿခားခဲ့ၿပီးမွေတာ့
ငါတို ့ေတြ ေ၀းသြားလိုက္ၾကရံု . . . .
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ၊
တကယ္လို ့မ်ား ငါတို ့ ၿပန္မေတြ ့ၾကေတာ့ရင္
တကယ္လို ့မ်ား . . .
ငါတို ့ၿပန္မေတြ ့ၾကေတာ့ရင္ . .
တကယ္လို ့မ်ား . . .
ငါတို ့
့ၿပန္မေတြ ့ၾကေတာ့ရင္ . .
ဒီကဗ်ာဟာ
မင္းကိုေပးတဲ့ ငါ့ရဲ ့
ေနာက္ဆံုးလက္ေဆာင္ပဲ ၿဖစ္လိမ့္မယ္ ။

" သူငယ္ခ်င္း . . ၊
ေဆးလိပ္က
လူကို ထိုင္းမႈိင္းေစတယ္ . . . "

ငါ . . ထိုင္မႈိင္ရင္း . . . . . ။ ။

အၿမင္ေသြလြဲ အာရံုခံစားမႈလြန္

မနက္ေစာေစာ ႏံုးရိေနတဲ့စိတ္ဟာ အသားမာတက္
ဘယ္အခ်ိန္ေရာက္ေနၿပီလဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ၿပန္ေမး
ရပါမ်ားလာတဲ့အခါ လမ္းဟာ တစ္လမ္းတည္း မသြားႏိုင္ေတာ့ဘူး

သူလည္း အေကာင္းဆံုးၿပင္ဆင္ခဲ့တာေပါ့ ဘယ္မွာလဲ
သူ ့အတြက္ ၿမက္ခင္းစိမ္းလြင္ၿပင္ဆိုတာေတြက ၿပင္မရ ၿပဳမရနဲ ့
မြဲမြဲလာတဲ့ အဲဒီ့ ( ဘာဆိုလား ) ကံတရားၾကားမွာ ဓားစာခံ

အရင္းအႏွီးနဲ ့အက်ိဳးအၿမတ္ဟာ မ်က္ၿမင္သက္ေသပဲ
သေရပြဲတစ္ပြဲလို တစ္ေယာက္ပခံုးတစ္ေယာက္ပုတ္
ၿပီး ဘယ္သူကမွလည္း လွည့္မၿပန္ႏိုင္ေတာ့ ဆိုေတာ့ကာ . . .

သူေရာကိုယ္ေရာ ယစ္ေမာခဲ့ၾကတဲ့ အဲဒီ့ေန ့ရက္ေတြဟာ
အဲဒီ့ေန ့ရက္ေတြမွာပဲ ၿပန္လည္၀ါးၿမံဳသြားခဲ့တာလား
ဘယ္သူတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္အိမ္မွာ ဘယ္သူက ဘယ္လို . .

ဘ၀နဲ ့မွ်ားခဲ့ၾကရတာ ႏွစ္ဖက္သြားမွ်ားခ်ိတ္မွာ ကိုယ္စီကိုယ္ငွ
စိုက္နစ္လြင့္ၿမဴးလို ့ . . . မီးကို စံပယ္ဖူးလို တယုတယခူးခဲ့ၾက
( ေတာက္ ၊ အေရးအသားကလည္း ခ်ာပါ့ကြာ )

ကိုယ့္ေခၽြးစက္ေတြ သူ ့နားသယ္ထက္မွာခိုသီးေနတာ ကိုယ္ေငးၾကည့္ခဲ့ရတယ္
ခံယူခ်က္ၿခင္း ပြန္းတိုက္ခိုက္မိရံုနဲ ့ အဓိပၸာယ္ေတြ ဆင့္ကဲ
ေၿပာင္းလဲသြားတဲ့အခါ ပင္မစာမ်က္ႏွာဟာလည္း အလင္းလႈိင္းေတြ ေဖ်ာ့ ေလ်ာ့

သက္တံေတြ မရွိေတာ့ဘူး သက္တံေတြ မရွိေတာ့ဘူး သက္တံေတြ
မရွိေတာ့ဘူလား သက္တံေတြခမ်ာ တန္းဆင္းဇုန္ထဲမွာ ၿမဳပ္နစ္သြားၾက
အၿပံဳးပါးလ်တစ္ပြင့္ရဲ ့ အိတ္စပိုင္ယာရီဒိတ္ဟာ . . .

တေရြ ့ေရြ ့နဲ ့ အေငြ ့ပ်ံသြားတာလား တစ္ေန ့ေန ့ေတြ
ကိုယ္တို ့ေတြ နိမိတ္ဖတ္မွားခဲ့ၾကတာလား ကိုယ္တို ့ဟာ မိတ္ဖက္
သံစဥ္ မၿဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလား ခုလက္ရွိ ကိုယ္တို ့ရဲ ့ၿဖတ္သန္းမႈ

စနစ္နဲ ့အဲဒီ့တုန္းက ကိုယ္တို ့ရဲ ့စိတ္ဟာ ဘယ္ႏွလမ္း . . . လြမ္းစရာ
ဟာ . . . လြမ္းစရာပဲလို ့ကိုယ္တို ့ေတြ ယံုၾကည္ခဲ့ၾကသလား
ယံုၾကည္ေနတုန္းပဲလား ( ဒါမွမဟုတ္ ဘာကို ယံုၾကည္ ? )

ယံုၾကည္မႈဆိုတာဘာမွန္း မေသခ်ာေသးခင္ ကိုယ္တို ့ရူးခဲ့ၾက
ကိုယ္တို ့ၿမဴးခဲ့ၾက ကိုယ္တို ့စူးခဲ့ၾကသလား
ေသြးေၾကာမွ်င္စိမ္းႏုႏုထဲမွာ အလ်ားလိုက္နစ္ေမ်ာလာတဲ့ ( ဘာတဲ့ )

မလံုမၿခံဳ အယိုအေပါက္ေတြနဲ ့ အဓိကဇာတ္ေဆာင္ႏွစ္ေယာက္ ( ကိုယ္တို ့ဟာ )
တခ်ိန္တခါေတြ ၊ အသံတိတ္ဖြင့္ဟမႈေတြ ၊ ၿပီး . . ၿမိဳ ့ၾကီးၿပၾကီးထဲက ပစၥဳပၸန္စစ္
စစ္ၾကီးေတြထဲမွာ . . . . . . . . . . . . . ၊

" ရွင္ ကၽြန္မကိုခ်စ္ရင္ ကၽြန္မကို ရွင္ခ်စ္တဲ့အခ်စ္နဲ ့အခ်စ္ကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲခ်စ္ပါ "
                                                                   - ( ေဇယ်ာလင္း )
ၿဖဴေလ်ာ့ေလ်ာ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာေပၚမွာပင္ . . . နာနာက်င္က်င္ . . . . ။ ။

ႏြံ

ဖေယာင္းတိုင္မီးငယ္
ဖေယာင္းရည္စက္လက္မ်ား
ေလာင္၀ါးေနတဲ့ အာရံုရုတ္ခတ္မႈေတြ ။ ။

ဒီေခါင္းစဥ္က ဘယ္ထဲကထြက္လာတာလဲ

သုညက စ တာပါ လို ့ ေၿပာမလား အဲဒါဆို ရင္ဘတ္ထဲ၀င္
ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ အဲဒီ့ တ၀ုန္း၀ုန္း တဒိုင္းဒိုင္းဟာ ဘယ္အဆင့္
ထိေရာက္ေနၿပီလဲ လက္ခ်င္းခ်ိတ္မိရာက စ တာလား မူးလို ့
မူးမွန္းမသိေအာင္ ရူးသြပ္ေနတာ ( အလကား ၊ ဒါမ်ိဳး ခဏခဏ ၾကား
ေနက် ) ဘာမွ ေနသားမက်ဘူး ဟုတ္တယ္
မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူးနဲ ့ ဟုတ္ေနရတာ ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္သိ
' ခ်စ္မႈဆိုင္ရာ ဥပေဒပုဒ္မ တစ္ေထာင့္ငါးရာအရ ခ်စ္မႈထင္ရွားသၿဖင့္ . . . . '
ၿပီး . . . . သြားတာပဲ ၊ ( ကိုယ္ / စိတ္ ) ဆင္းရဲမခံႏိုင္တဲ့အဆံုးမွာ
' ပန္ဖို ့မွ မခူးရေသးဘူး ႏြမ္းသြားမလား စိုးနင့္ရတယ္ '
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . - ( ဘယ္ေကာင္မွန္းမသိ )
သူ ့ပါးတစ္ဖက္အေပၚ ေမႊးေမႊးေပးခဲ့တာကိုေရာ ဘယ္လိုတာ၀န္ယူမွာလဲ
အဲဒီ့မ်က္လံုးၾကီးနဲ ့ လာလာမၾကည့္နဲ ့ အမ်ားၾကီး ၿမတ္ပါတယ္ဆိုရင္
ဘာအဓိပၸါယ္နဲ ့မွ ၿမတ္ ခ်င္တာဟာ / ဒါဟာ အခ်စ္လား
ေရခဲတံုးလို အိတ္ထူထူတစ္ခုထဲထည့္ၿပီးပဲ ထုရိုက္ပစ္လိုက္ရမလား
ရီဆိုက္ကယ္လုပ္လို ့ရလား ဘာမွ ေနသားမက်ဘူး ဟုတ္တယ္ ' မဟုတ္ဘူး . . . .
. . . . . ထင္သလို မဟုတ္ပါဘူး . . . . . ရယ္ ' ကသူ ့အသံစစ္စစ္ပဲဆိုတာ
ဘာနဲ ့သက္ေသၿပမလဲ အာရံုကို စုစည္းလို ့မရေတာ့ဘူး ေတြ ့လား
အဲဒီ့ေနရာေရာက္တိုင္း ဘ၀က ထစ္ ထစ္သြားတာ အစင္းရာေတြေပါ့
' စုပ္ယူမႈတ္ထုတ္တာတဲ့ ။ ဘာကိုလဲတဲ့ ။ ေလပူေတြကိုတဲ့ ။ မေအးေသးဘူးလားတဲ့ ။ '
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . - ( လူဆန္း )
' ဘယ္ကလာ ေကာင္မေလးရယ္ . . . လူကသာရယ္ေနခဲ့တာ ။ စိတ္က . . . . '
စကားေတြက ေသၿပီး ေရစီးထဲ ေမ်ာသြားတယ္ ခက္တာက ေမ်ာသြား
တဲ့ စကားေတြထဲမွာ ဘယ္လိုစကားေတြပါသြားသလဲ ၿပန္ဖမ္းရ ၿပန္စစ္ရ
ပါးစပ္ထဲၿပန္ထည့္ၿပီး ေနာက္တစ္ခါ ၿပန္ေၿပာဖုိ ့ အဆင္သင့္လုပ္ထားရ ဘာ
မွ ေနသားမက်ဘူး ဟုတ္တယ္ ဘာမွကို ေနသားမက်ႏိုင္ဘူး ေတြ ့လား

ေရာ ့ ၊ မင္းၿပန္သြားကတည္းက ၿဖစ္ပ်က္ေနတဲ့ ည ကို ၾကည့္ ။

မီး

ညက ေမွာင္နဲ ့မည္းမည္းရယ္ . . .


ဘာမွ မၿမင္ရတဲ့ၾကားက
တစ္ခုခုမ်ား ၿမင္ရေလမလား လို ့
အသည္းအသန္ ရွာေဖြေနတဲ့
အဲဒီ့ စိတ္ကို
ၿပန္ၿမင္ရတယ္


အာရံုေတြရွိရာ ထြက္သြားတယ္


အာရံုေတြဆီက ၿပန္ေရာက္လာတယ္

အမွန္ေတာ့
ဘာမွကို မၿမင္ရဘူး

ညက ေမွာင္နဲ ့မည္းမည္းရယ္ . . . ။ ။

အာရံုေၾကာ ကင္ဆာ

ေဆးေလးတစ္ၿပားနဲ ့စုတ္ၿဖဲ ပစ္လိုက္တယ္တဲ့လား ေကာင္းကင္ၾကီး
တစ္ခုလံုး စြန္ခ်ီခံလိုက္ရတာ ေခတ္ရဲ ့အေၿခေနအရ အသိုင္းအ၀ိုင္း
ရဲ ့အေၿခအေနအရ မင္းနဲ ့ငါ့ရဲ ့ ( ငါတို ့ရဲ ့ ယဲ့တဲ့တဲ့ ) အေၿခအေန
အရ မ်က္လံုးစံုမွိတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ဖို ့ၾကိဳးစားေနရတာ
ဒီခႏၶာၾကီး ( မွာ / ဟာ ) ရာသီဥတု မေကာင္းေတာ့ဘူး
" ဘ၀ ဆိုတာ စစ္ပြဲၾကီးတစ္ခုလိုပါပဲ " . . . . . ဆိုရင္ . . . . .
ဘာေတြကို စစ္ထုတ္ယူေနတဲ့ စစ္ပြဲၾကီးလဲ အသက္ေတြ
ဘယ္ေလာက္မ်ားမ်ား စေတးေပး ( ေန ) ရ ( ဦး ) မွာလဲ
လမ္းၾကံဳ၀င္လာတဲ့ ဧည့္သည္လို ့သေဘာထားႏိုင္လား . . . . ေၿဖ . . .
မေၿပႏိုင္တဲ့ မွားယြင္းခဲ့မႈေတြက အရက္စက္ဆံုး လူသတ္တရားခံလို
အား . . . ၊ လူသတ္တရားခံလို . . . . လူသတ္တရားခံလို . . . . . လူသတ္
တရားခံ . . . . . ၊ အေၿဖမွန္ေတြ လိုက္ရွာ
ခုမွ
အေၿဖမွန္ေတြ လက္လြတ္စပယ္လိုက္ရွာ အေၿဖမွန္ေတြ လက္လြတ္စပယ္
လက္လြတ္သြားတဲ့ ပန္းေလးစံပယ္ လိုက္ရွာ ခုမွ
လက္လြတ္လိုက္မိတဲ့ ပန္းေလးစံပယ္ . . . . . ၊

" အို ့ . . . ေအး . . . . ေအး . . . . . "
ကေလးရယ္ . . .
ကေလးရယ္ . . .
ကေလးရယ္ . . . ။ ။

ဟုတ္ကဲ့ . . . ၊

စိတ္ေနာက္ကို လိုက္ရင္း လိုက္ရင္း စိတ္ေတြေနာက္
လာတဲ့အခါ ကိုယ္ စိတ္ ႏွလံုး သံုးပါးစလံုး မခ်မ္းသာ
စိတ္ဟာ စိတ္၀င္စားစရာေပါ့ ဒီလိုပဲ အသံထြက္
ၿမည္တြန္ေတာက္တီး ရ ( ဘာလဲဟ ေတာက္တီး ? )
စိတ္ေစစားရာ လို ့ ခင္ဗ်ားတို ့ / က်ဳပ္တို ့ ေၿပာေနၾကတာ သူက
ခင္ဗ်ားတို ့ / က်ဳပ္တို ့ ေနာက္က ခိုင္းေစေနတဲ့ မန္ေနဂ်ာၾကီးလား
စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ ( ပါ / မပါ ) တဲ့ လား ေဟာ . . . .
လာၿပန္ၿပီ သူက ခင္ဗ်ားတို ့ / က်ဳပ္တို ့ ရဲ ့ေရွ ့တန္းထြက္ စစ္သည္ေတာ္
( တစ္ခု / တစ္ေကာင္ / တစ္ေယာက္ ) ၿဖစ္ေနၿပန္တာလား ( ဟာ . . . ရႈပ္ေနတာပဲ )
စိတ္ ကို စိတ္နဲ ့စားလိုက္ရင္ ( ဥပမာ - စိတ္ ÷ စိတ္ ) ဆိုရင္ အၾကြင္းက
ဘယ္ကြၽင္းထဲ ၀င္၀င္သြားတာလဲ ဒီငနဲ ရဲ ့အသိဥာဏ္ဖြံ ့ၿဖိဳးမႈေတြ
စိတ္ေလ စိတ္ရႈပ္
စိတ္ယုတ္ စိတ္ညစ္
စိတ္သစ္ စိတ္ေကာင္း
စိတ္ေထာင္း စိတ္နာ
စိတ္ပါ စိတ္မြဲ
စိတ္စြဲ စိတ္ေစာ
စိတ္ေလာကမွာ သိပ္ေမာရတာ
ၾကိတ္ေဒါသေတြ ထြက္ . . . . လို ့
" ဟုတ္ကဲ့ .... .... .... .... " ။ ။

ဟန္ေဆာင္ၿခင္း တဲ့ . . . လွတယ္

ေၿဖေတြးေလးေတြးမေနဘဲ ဟန္ေဆာင္မႈကို
ထံုးလိုေခ် ေရလိုေႏွာက္ႏိုင္တာ ငါ ( တစ္ေကာင္ ) ပဲ ကမာၻေက်ာ္
ေအာ္စကာဆုရ သရုပ္ေဆာင္ေတြရဲ ့အားက
ငါ အိပ္ေနသေလာက္သာ ရွိတယ္ ဟန္ေဆာင္ၿခင္းနဲ ့ဟန္ေဆာင္ၿခင္း
ရဲ ့အသီးအပြင့္ေတြ ( ဒီမွာ ) မူးယစ္ေဆးစြဲသလို စြဲေနတာ ငါဟာ
တကယ့္ကို မူးယစ္သားေကာင္ တစ္ေယာက္ပဲ
့ဟန္ေဆာင္ၿခင္းဟာ ငါ့ကိုကိုယ္စားၿပဳတယ္ ဟန္ေဆာင္ၿခင္းဆိုတာ
ငါ့အတြင္းစိတ္ တစ္ေနရာကလာတယ္ ယိုကြက္ ဟာကြက္ မရွိ
တဲ့ ဟန္ေဆာင္ၿခင္း မနက္လင္းတာနဲ ့ငါ အေလ့အက်င့္ၿပဳတယ္
( ဟန္ေဆာင္ ၊ ၾကိ - ပကတိအတိုင္းမဟုတ္ေသာ အမူအရာ ၊ အသြင္အၿပင္
ေပၚေအာင္ လုပ္ၾကံၾကိဳးစားသည္ ။ အေယာင္ေဆာင္သည္ ။ )
အေဆာင္ေယာင္ မပါ
ပကာသန မပါ
အတိအက် စစ္မွန္တဲ့ ဟန္ေဆာင္ၿခင္း
ငါ့ ( ကိုယ္ ၊ အေသြးအသား ) ထဲမွာ စီးဆင္းတယ္
အႏုပညာ ေပ်ာ္၀င္ပစၥည္းလား အဲဒီ့ အေရြ ့ဟာ အႏုပညာ
ေၿမာက္ ( ေန ) သလား အႏုပညာေၿမာက္မွန္း မခန္ ့မွန္းႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ဘယ္ေလာက္မ်ား အႏုပညာေၿမာက္ႏိုင္သလဲ ရိုးရိုးသားသားနဲ ့
အႏုပညာေၿမာက္ လွတဲ့ ဟန္ေဆာင္ၿခင္း
ဒါကို
ခင္ဗ်ား ( ေရာ ) ၿငင္းသလား ။ ။

စကားေတြေၿခာက္ကပ္အက္ကြဲ ေဆာင္းရာသီႏႈတ္ခမ္းမ်ား

မင္းနဲ ့ငါ့ရဲ ့ အေသးစားလြဲေခ်ာ္မႈလား အဲဒီ့ ေၿမ ေရ ေလ ထုထဲ
ရွပ္တိုက္လြင့္စင္ လာတဲ့ မီးထုထည္ အစိုင္အခဲလား ဒီဓာတ္ၾကီး
ေလးပါးထဲကကို ေၿပးလို ့မလြတ္ ( ႏိုင္ ) ေတာ့ဘူးလား ၾကည့္စမ္း
တြယ္ငင္ေနလိုက္ပံုက တစ္ႏြယ္ငင္ တစ္စင္ပါ ဖန္ခြက္
တစ္ခြက္ေတာင္ မ မယူႏိုင္ေတာ့ ( ဘူးဆို ) ေပမယ့္ ငါ့ဇီ၀ၿဖစ္စဥ္ ထဲ
ေရာဂါတစ္ခုရဲ ့ပ်ံ ့ပြာေရးစနစ္ ( အလိုေလ်ာက္စနစ္ ) ေတြ
စကတည္းကနစ္ သြားခဲ့သလို လႈပ္ ( စိ ) လႈပ္ ( စိ ) ရြ ( စိ ) ရြ ( စိ ) ေတြ
ဒါ
ဟာ . . . . . ကဗ်ာအေရးအသားလား ငါ့အေရးအသား
မဟုတ္ဘူးဆို ဘယ္သူ ့အေရးအသားလဲ လက္နဲ ့ဖမ္းၿပီး ကဗ်ာထဲ ပစ္ပစ္ထည့္
ေနတယ္မ်ား ထင္ေနၾကသလား စကားလံုးေတြ
မ်က္လံုးဖြင့္ၿပီး ေတာက္ေလွ်ာက္ဖတ္ၾကည့္ဖို ့
မ်က္လံုး မိွတ္လိုက္တာနဲ ့ တစ္ခါတည္း ေမ့ပစ္လိုက္ဖို ့
ၿပီး
အစကေန အရင္အတိုင္း ၿပန္ဖတ္ဖို ့
စိတ္ မႈဇုန္ရဲ ့အ၀န္းအ၀ိုင္း အက်ယ္အၿပန္ ့မွာ အပ္တစ္ဖ်ားစာ သာသာေလာက္
ရွိတဲ့ မစို ့မပို ့ ေခ်ာက္တိေခ်ာက္ခ်က္ ဦး ( ဆံုး ) ေႏွာက္ ( ယွက္ခံရမႈ ) နဲ ့
ကဗ်ာ ( ဆရာ ) ၿဖစ္ခ်င္ေနတဲ့ ငါတေကာေကာ ငါ
သနားစရာ သတၱ၀ါ
သတၱ၀ါတိုင္းက သနားစရာ သနားစရာဆိုတာ သတၱ၀ါေတြအတြက္ပင္ သီးသန္ ့ၿဖစ္ေၾကာင္း . . . . .
. . . . . . . . . . . . . ။ ။

ငါ့အိပ္ရာထက္မွာ ညတစ္ေကာင္ အိပ္ေမာက်လ်က္

ေအးစက္စက္ ဆူးည သံသရာေတြအလယ္
ႏြံနစ္
ၿမဳပ္ေနေသာ ဘ၀ရဲ ့ စိမ္းလန္းၿခင္း ေရေရရာရာ
တန္ၿပန္ / ဒဏ္ၿပန္ သက္ေရာက္မႈ ဟင္း . . .
ခြက္ထဲက ကမ္းကုန္ယမ္းကုန္ ဆာေလာင္မႈမ်ား ငါ့ကို
၀ါး . . . . . စားၾက ၀ါးစားၾက

ပတ္ၾကားအက္ေနတဲ့ ဟုတ္ကဲ့ပါေပါင္း ေသာင္းေၿခာက္ေထာင္ေက်ာ္
( စာရင္းအတိအက်မရွိ ) ရဲ ့ ကိုးဆယ့္ကိုး ဒႆမ ကိုးကိုး
ရာခိုင္ႏႈန္း စားေသာက္ဆိုင္ၾကီးတစ္ဆိုင္ေရွ ့ ေမာ္ေတာ္လူ တစ္စီး
တ၀ုန္း၀ုန္း ပ်က္က် ( ဂ်လံုး ဂ်လံုး ငနဲ )
အာဏာပါးကြက္သား လက္ထဲကိုလည္း ပစ္မခ်ရဲ
ငါ့လက္ထဲမွာလည္း သိမ္းမထားရဲ မၾကည့္ရဲ ၾကည့္ရဲ
ကံၾကမၼာဆီကလည္း အေက်ာေပးလာခ်င္စရာ အေၾကာက

ခပ္တင္းတင္းနဲ ့ ေအးကြာ . . . . .
အဲဒီ့လမ္းမကေန ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေခါက္သိမ္းၿပီး
ရိတ္သိမ္းၿပီး အၿပီးအစီး ၿပန္လာခဲ့တာ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ စိတ္ေတြ
အိေၿႏၵမရ လစ္ဟာေနတဲ့ ဦးေခါင္းအခြံ / ရင္ဘတ္အခြံ
တစ္ခုရဲ ့အေရးပါမႈ အခန္းက႑ဟာ
အခန္းက႑ အတိုင္း ေပၚလိုက္ ေပ်ာက္လိုက္
နီးလာလိုက္ ေ၀းသြားလိုက္ အစိမ္းေရာင္မ်က္ႏွာေသၾကီး

အဲဒီ့ တံခါးမၾကီးကို ပိတ္ထားလိုက္ေတာ့
အဲဒီ့ တံခါးမၾကီးကို ပိတ္ . . . . .
ထားလိုက္ေတာ့
အခန္းထဲကေန အသံကုန္ ( ဟစ္ )
ေအာ္ေနတဲ့ လူလို ပံုသ႑ာန္ၾကီးနဲ ့ ေအးစက္စက္
ဆူးည သံသရာေတြ . . . . . ။ ။

လက္က်န္ - ၂

က်င့္သားမရႏိုင္ေသးတဲ့ မြန္းပိတ္ၿခင္းေတြထဲမွာ
သားေကာင္ၿဖစ္ေနရတဲ့ ငါ
ငါနဲ ့ တစ္ခုခုမ်ား အစဥ္တစိုက္ေရာေထြးမႈ
လက္ရန္းေပၚကေန ၿပဳတ္က်လြတ္ထြက္မသြားေသးတဲ့
က်ီးထိုးထိုး ေခြးစားစား ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားဟာ
ဒီညကို ငါ့အေပၚ ရြာၿဖိဳးသြန္းခ်လိုက္တယ္
စႏၵရားလက္ခတ္သံ . . . . . ၊
ခေနာ္နီခေနာ္နဲ ့အသံေသတၱာေလးထဲက တစ္စက္ခ်င္း
ထြင္းက်လာတာလား . . . ၊ ဒါမွမဟုတ္
ဟိုး အေ၀းဆီမွ လြင့္ပ်ံလာတာလား
ဒီကေနပဲ ဟိုးအေ၀းဆီကို ထြက္သြားေတာ့မွာလား
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္
ငါ့ကို အဲ ့ဒီ ့ေထာင့္ခ်ိဳးေလးမွာပဲ
ထားရစ္ခဲ့ၾကမွာ / ပါ
ၿပကၡဒိန္ ရက္စြဲမ်ား ေလ်ာ ့ပါးသြားတဲ့အခါ
ငါနဲ ့
တစ္ခုခုမ်ားလည္း . . . . . . . ။ ။

ညလည္စာ

ငါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးမိတဲ့အခါ
မင္းက ငါ့ကို ေႏြးေထြးစြာ
ၾကိဳဆိုပါ ။
ငါ့ရဲ ့ အႏုပညာခံစားမႈႏႈန္းက
တစ္မိနစ္မွာ အလင္းႏွစ္ဘယ္ေလာက္ေၿပးသလဲ ဆိုတာ
ငါ မေၿပာ . . . ၊
ဒါဟာ ငါ့ရဲ ့ အသန္ ့ရွင္းဆံုး လင္းလက္မႈပါပဲ
မင္း ငါ့ကို ေ၀ဖန္ပါ
မင္း ငါ့ကို ခ်ီးက်ဴးပါ
ငါ့ကဗ်ာရဲ ့ေလးနက္မႈတိုင္းဟာ
မင္းႏွလံုးသားမွာအၿမဲ
အေၿခတည္ေနပါေစ . . . ။
မင္း ငါ့ကို ထူပိုးပါ
မင္း ငါ့ကို ေပြ ့ဖက္ပါ
လူသံသူသံ တိတ္ဆိတ္သြားတဲ့အခါ
မင္းရဲ ့စိတ္ေတြဖြင့္ထားလိုက္ရံုပါ
ဒါဟာ
မင္းအတြက္ အႏူးညံ့ဆံုးေသာ
ညလည္စာ ပါပဲ . . .
မင္း
ၿငိမ္းေအးစြာ တည္ခင္းပါ ။ ။

အမည္မဲ ့

သိၿပီးသားအေႀကာင္းအရာကိုပဲ
အထပ္ထပ္အခါခါ ဇာတ္တိုက္ေနရ
ဇာတ္အိမ္က ထင္သေလာက္ႀကြမလာေတာ ့ဘူး ။
ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းက
အရွံဳး နဲ ့ အႏိုင္ႀကား
ရင္ကြဲသံနဲ ့ ပြဲလွန္ ့လို ့ . . ၊
ရပါတယ္ဗ်ာ . . .
ေရငတ္တုန္းေရတြင္းထဲက်လည္း
ေရနစ္ေနႏိုင္တာပါပဲ ။
" ဒုကၡ " လို ့ ယံုစားမိသမွ်
စိတ္နဲ ့လူနဲ ့ ကပ္ေနရင္ အဆင္ေၿပတယ္
သံုးနာရီ ထိုးရင္ေတာ ့
မၿဖစ္မေန အိပ္ရာ၀င္ရမယ္ ။
အခုထိေတာ ့
ဘယ္သူ ့ဆီကမွ
ေဆာင္း . . လက္ . . . ခတ္ . . . . သံ
ေရာက္မလာေသးဘူး . . . ။ ။

Indistinctness

က်န္တာကေတာ့ ၾကားခံေကာင္တစ္ေကာင္ရယ္
သူ ့ရဲ ့တစ္ကိုယ္စာ အတိုအထြာပစၥည္းေလးေတြ
ရယ္ . . . ၊
ခ်စ္ေရးခ်စ္ရာကိစၥ နည္းနည္းပါးပါး
( မနည္းမမ်ား ဟုလည္းယူဆႏိုင္
ဖြယ္ရာရွိ ) ရယ္ ၊
ညေနခင္း ဟင္းလင္းၿပင္ၾကီးထဲမွာ . . ။
ေရႊ၀ါေရာင္လြင့္ပါးမႈ မ်ားနဲ ့ တရိပ္ရိပ္ေမာ
တက္လာတဲ့ ကေယာင္ေခ်ာက္ခ်ား ၿဖစ္မႈ
(သို ့မဟုတ္ ) ၿဖစ္စဥ္ ၊

ခရာမႈတ္သံမၾကားမခ်င္း . . . . ဆိုလိုတာကေတာ့
သက္တမ္းမကုန္ေသးသေရြ ့
ၿပဳၿပင္မရတဲ့ ( ရွိရင္းစြဲ ) ၀ါဒလႈံ ့ေဆာ္ႏိုင္စြမ္းအားေပၚ
မူတည္ၿပီး ေရွ ့ဆက္ခရီးတြင္ႏိုင္ၿခင္း ရွိ ၊ မရွိ
သိထားသင့္ . . . ၊ မသင့္ . . . . ။

" ေန ့စဥ္ၿဖစ္ပ်က္ေနေသာ လူေနမႈဇယား "
ဆိုၿပီး ေရးမိတာ ဒိြဟ
ေတြပဲ ထြက္က်လာခဲ့တယ္ . ၊
ၿပတင္းတံခါးမ်ားပိတ္သြားတဲ့ အထိ
စိတ္ထဲ ေ၀ . . . ခြဲ . . . . မရ ။ ။

အတိတ္

" ဒါေပမယ့္
ခင္ဗ်ား ၿပန္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး "

စကားသံမ်ားက အိုးနင္းခြက္နင္း
ခ်ဥ္းနင္း၀င္ေရာက္လာတယ္ ။
တေန ့တၿခား အရိုးေပၚအေရတင္လာတဲ့ သတိ
ေမ့လက္စ အေၾကာင္းအရာေတြ . . .
အစင္းရာေတြ . .
မင္ရာၿခင္းထပ္ေလာက္ေအာင္
ကူးခတ္ပစ္ခဲ့တဲ့ တစ္ခုခုေသာ
စာမ်က္ႏွာေတြ . . ၊ ေနာက္ၿပီး
အမွားတစ္ရံစာ အမွန္တရား
ခင္ဗ်ား ၿပန္မရေတာ့ဘူး ဆိုတာ
ေသခ်ာတဲ့အထိ ခင္ဗ်ား တစ္ေနရာက
ၾကည့္သင့္တယ္ . . ။

" ဒါေပမယ့္
ခင္ဗ်ား ၿပန္မရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး "

လူၾကားသူၾကား လူမွားသူမွား ၿဖစ္
ၿဖစ္သြားတဲ့ ေမတၱာတရားနဲ ့ ခင္ဗ်ား . .
ေငြ နဲ ့လဲလိုက္ရတဲ့ ယံုၾကည္မႈ အပိုင္းအစ ၊
အခု ဘယ္ႏွစ္နာရီေရာက္ေနၿပီ ဆိုတာ
ခင္ဗ်ား သိထားႏွင့္ေၾကာင္း ခင္ဗ်ား
ၾကားႏိုင္ေလာက္တဲ့ အကြာအေ၀းက ခင္ဗ်ား
တိုးတိုးေလး ေၿပာ၀ံ့ပါ့မလား ဆိုတာ . . ၊
စသၿဖင့္ေပါ့ေလ . . . . ။

လံုေလာက္တဲ့ ခံစားခ်က္တခ်ိဳ ့နဲ ့
ကဗ်ာကို ဒီေနရာကေန ဆက္
ေရးၿဖစ္သြားတာ . . . ။ ။

မ်က္လံုးမ်ား

အခုတေလာ
ငါ့စိတ္ေတြေလးေနခဲ့ပါတယ္
ေန၀င္ရီတေရာအခ်ိန္မွာ
ၾကိဳးၿပတ္သြားတဲ့ စြန္တစ္ေကာင္ကို
ေငးၾကည့္က်န္ခဲ့ရသလိုမ်ိဳး
ေအးစက္တင္းမာမႈေတြ အထပ္ထပ္
ငါ့ကို
ရစ္ပတ္သိုင္းၿခံဳ ခဲ့ၾကၿပီ ။
ငါခံစားရတာ ဘယ္သူမွမသိဘူး
ငါ့ေဘးနားမွာ တစ္ေယာက္မွမရွိဘူး ။
ေတေလ တစ္ေယာက္အတြက္
ၾကိဳဆိုမႈတိုင္းဟာ အသက္မဲ့သြားတက္သလား . .
မ်က္ရည္ေ၀့ခဲ့ရသမွ်
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္မွာ ' ေတာက္ ' တစ္ခ်က္
ေခါက္မိတယ္ ၊
ရင္ခြင္တစ္ခုလံုး ေပါက္ထြက္မတတ္
ေတာင္ေတာင္အီအီ စိတ္နာမိတယ္
အထီးက်န္တယ္ဆိုတာ . .
ေလႏွင္ရာလိုက္ပါခဲ့ရတဲ့
သစ္ရြက္ေၿခာက္ေလး တစ္ခုလိုပါပဲ
" နားခိုရာ ရွားပါးလြန္းတယ္ "

ဒါကို ' ကဗ်ာ ' လို ့အားနာပါးနာ သတ္မွတ္တယ္

တစ္ခုခုကိုလြမ္းဖို ့ဆို
စိတ္ကအဆင္သင့္ၿဖစ္ႏိုင္လြန္း . . .
အိမ္မက္အေၾကာင္း ထည့္ထည့္ေရးရတာ
လက္ေညာင္းတယ္ ။
အခ်စ္ကို လ်က္ၾကည့္ဖူးရဲ ့လား . .
( ေပါက္တတ္ကရ )
အခ်စ္က ပ်ားရည္လိုခ်ိဳတယ္ ၊
အနာသိေတာ့ ( ေဟာ . .
ေဟာ . . ေဆးဘယ္နားမွာလဲ )
အဲ့ဒီ့လိုေၿပာတဲ့လူ
ဘူတာကထြက္မလို ့ တာစူေနတယ္
စိတ္နဲ ့ေလွာ္ေနလိုက္တာ
ညေနမေစာင္းခင္
( ဘယ္ေနရာမွန္းမသိ )
ဆိုက္ေရာက္တယ္ ၊
ကဗ်ာ မွာလည္း သူ ့အထြာနဲ ့သူ
တခ်ိဳ ့က အခုအခ်ိန္ထိ
" မူ "လို ့ေကာင္းတုန္း . . . ။ ။

ည

စိတ္ေနစိတ္ထားဟာ
စိတ္အေနအထားေပၚ မူတည္ေနသလား ။

လက္ေရးလက္သားေတြ
ပြန္းရွ ကုန္ၿပီ ခ်စ္ခ်စ္ ရယ္ . . . ၊

ကိုယ့္အတၱ ဆိုတာ
ဘာလဲ . . . ဘယ္လဲ . . . .

( ရွင္ကၿဂိဳလ္ဆိုး သက္သက္ပဲ )

ကိုယ္ ယံုၿပီးသားပါကြယ္

ဒီညမွာ . . . . ၊

မင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလး နီေထြးေထြးကို
ကိုယ္ . . .
နမ္းမိတယ္ ။ ။

ပန္းမပြင့္ခဲ့တဲ့ ဧဒင္

( ၁ )

ငါ
ခ်စ္ၿခင္း . . ၊
ဖေယာင္းပန္းတို ့စစ္ခင္းတဲ့ ေက်ာက္စိုင္
အိမ္မက္တို ့ယိမ္းယိုင္ၿဖိဳခြင္း
အခ်ိန္ေတြဟာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္စီးဆင္းသြားတယ္ ။

အက္ဆစ္နဲ ့အပက္ခံခဲ့ရတဲ့
ကမၻာဦးသစ္သီး တစ္လံုးကို
အထပ္ထပ္ ကိုက္မ်ိဳၿပီးမွေတာ့
ငါ ၊ ဘာကိုေၾကာက္ရြံ ့ေနရဦးမွာလဲ ။
ရပါတယ္ ၊
လမ္းတ၀က္သာရွိတဲ့
' အႏၶ ' တို ့ရဲ ့ခရီးစဥ္မွာ
ဖိနပ္မပါလည္း လမ္းေလွ်ာက္မယ္ ။

ေနာက္ ၊ ထပ္ၿပီး . . .
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့
မိုးယိုေနတဲ့ ညစ္ညစ္စုတ္စုတ္ေန ့ရက္ေတြ
ခါးအက္မႈန္ရီေနပါေစ
နင့္အတြက္ငါ မွတ္မွတ္ရရ ဆုေတာင္းေပးေနမယ္ ။

အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ၊
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ ့
ငါ့ရဲ ့နံရိုးေလး တစ္ေခ်ာင္းအတြက္
ငါ့မွာ အစြမ္းကုန္ ရူးမိုက္ခြင့္ရွိတာပဲ ။

ဒီလိုနဲ ့ . . . .
လမ္းေဘးအုတ္ခံုေပၚက
အမုန္းမဲ့ ဂီတသံေတြ လႈိက္ဖိုေၾကြ၀ဲ
ဒဏ္ရာဟာ
ငါ့ကို ပညာရွင္ဆန္ဆန္ ၿပန္တြဲခဲ့ရတယ္

" ေဟး . . . . ( . . . . ) ေရ ့ . . . . "

( ၂ )

ဟိုအရင္ . . .
ေႏြေႏွာင္းရာသီရဲ ့
တိမ္ခိုးေတြ ညိဳ ့ေနတဲ ့စကၠန္ ့အခ်ိဳ ့
ငါ့ရင္ခြင္ကို
မီးစနဲ ့ မေၿပာမဆိုဆြဲတို ့သြားတယ္ ။

ေကာင္းကင္မွာ
နကၡတ္ တို ့ေဖ်ာ့ေတာ့လွ်ိဳးမွိန္ . . .
တိုးသက္ၿငိမ္ဆိတ္ ၊
ငါနဲ ့အိမ္မက္
အထိတ္တလန္ ့ၿပန္ဆံုခဲ့ၾကရဲ ့ ။

အဲ့ဒီ့လမ္းေလးရဲ ့ မနက္ခင္းတိုင္းမွာ
နင္လွမ္းအလာကို ေမွ်ာ္ေငးရင္း
ငါတစ္ေယာက္တည္း
လူမသိသူမသိ ဆြတ္ပ်ံ ့ေနရတာ
ဘာ့ေၾကာင့္ပါလဲ . . ။

အက္ကြဲေၾကာင္းမ်ား . . . .
ကံတရားကပစ္ခ်သြားတဲ ့ လုပ္ပိုင္ခြင့္ဟာ
အားနည္းလြန္းခဲ ့တာေတာ့
ေသ . . . ခ်ာ . . . . တယ္ . . . . . ။

( ၃ )

ဒီညမွာ
လြမ္းေမာမႈကို
စၾကာ၀ဠာလို စြင့္ကားလိုက္တယ္ . .
ဘာ့ေၾကာင့္ဘယ္လို ဆံုးရႈံးခဲ့ ၊
အလင္းကိုငတ္မြတ္ေနရက္နဲ ့
ေနတစ္စင္းအနား မကပ္၀ံ့တဲ့ လူတစ္ေယာက္
လ တစ္ၿခမ္းမွာေနာက္ေကာက္က်န္ေစ ၊
လင္းပ်ိဳရွင္းေတာက္ေနတဲ့ ပန္းရာဇ၀င္ကို
ေငးေမာခြင့္ရရံုနဲ ့တင္
ငါ့အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ေတြ ၀င္းလက္ၿဖိဳးပ ေနလိမ့္မယ္

' . . . . . ' ရယ္ . . .
ဒီလို ည မ်ိဳး
နင္ဘယ္ႏွခါ ေပ်ာ္၀င္ဖူးသလဲ ။
နားႏွစ္ဖက္ပိတ္ထားလ်က္က
ၾကားေနရတဲ ့ စကားသံကို
( ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ )
ေလထဲမွာတင္ ၿပိဳကြဲသြားေစခ်င္တယ္ ။
အခုေတာ့ . . . . . . . ၊

အၾကိမ္ၾကိမ္ ပဲ့တင္ထပ္ . . . ၊
အၾကိမ္ၾကိမ္ ပဲ့တင္ထပ္ . . . ၊
အၾကိမ္ၾကိမ္ ပဲ့တင္ထပ္ . . . ၊
တကယ္ဆို . . . .
ငါ ၊ ဘာကိုမ်ား ၿပတ္ေတာက္ႏိုင္ခဲ့လို ့လဲ . . . . ကြယ္ . . . ။

( ၄ )

အိမ္အၿပင္ . .
လ ရိပ္တို ့လဲေမွာင္က်တဲ့
ခပ္နက္နက္ စကား၀ိုင္း
သခ်ၤ ိဳင္းကိုသြားမယ့္ ငါ့ရဲ ့လမ္းမမွာ
အေယာင္ေဆာင္ရနံ ့ေတြ
သင္းရွဆြတ္မႈန္ ေနခဲ့တယ္ ။

စုန္းပ်ိဳမ တစ္ေကာင္ေတာင္
တန္ခိုးနဲ ့ႏူးညံ့လိုက္လို ့မရတဲ့
( ငါ့ကိုၾကည့္တဲ့ ) နင့္မ်က္၀န္း စိမ္းရင့္ရင့္မွာ
ငါ ဘာ့ေၾကာင့္ နစ္မူးခဲ့သလဲ ။
ဒီ ည ဟာ
ငါ မေၿဖႏိုင္တဲ့ ေမးခြန္းေတြနဲ ့
ငါကိုယ္တိုင္ ပိသိပ္က်ပ္ညပ္ ခဲ့ရတဲ့ ည ပါပဲ ။

သိတယ္ . . .
ေတေလတစ္ေယာက္ရဲ ့တစ္လမ္းသြားမွာ
ယံုၾကည္မႈေတြ ရႈပ္ယွက္ခတ္ေအာင္ က်ကြဲေနတယ္
အခ်ိန္တန္
အိမ္ၿပန္လာရတဲ့ ေၿခလွမ္းမ်ား . . .
အလြမ္းမ်ား . . .
နားခိုရာအၿခားမရွိတဲ့ ပံုရိပ္မ်ား . . . . .
အရက္သမားတစ္ေယာက္လို ေ၀၀ါးယစ္မူး ၊
ငါ . . . .
လူငယ္ပီပီ
အဆံုးစြန္ဆံုး ရူးသြပ္ပစ္လိုက္တယ္ ။

ခ်စ္သူအတြက္
တခုတ္တရ ဖူးပြင့္ခဲ့ၾကတဲ့
ပန္းပြင့္ေတြေလာက္ေတာင္
ကဗ်ာ မဆန္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ေဟာဒီ ့ေကာင္
ပိန္းပိတ္ေမွင္ခိုက္ ေနတဲ့ ည ေတြမွာ
ဂစ္တာတစ္လက္နဲ ့
အသည္းကြဲေနခဲ့ရတယ္ ။

ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ေပါ့ေလ . . .
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ ထိခိုက္ခဲ့ၿပီးမွေတာ့
အရင္လို သစ္လြင္မႈမ်ိဳး
ဘယ္ရႏိုင္ပါ့ေတာ့မလဲ ။
နာမည္ၾကီးလြန္းလွတဲ ့
အလြမ္းဆိုတာ . . . . . . . ၊

( ၅ )

အဲဒီ့လိုနဲ ့ပါပဲ ၊

မီးေတာက္မီးလွ်ံ တို ့နဲ ့အတိၿပီးတဲ ့
နတ္နဂါးတို ့ရဲ ့
ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ မ်က္လံုးေတြဟာ
ပူလင္းေလာင္ၿမိဳက္စြာ
ငါ့ကို ေဖာက္ခြဲခဲ့ေတာ့တယ္ ။

ခပ္ညံ့ညံ့ စာရြက္ေတြေပၚမွာ
နင့္အတြက္
' ေ၀ ' ေန ေအာင္ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ မ်ား . . .
ခါးသက္သက္ နမိတ္ပံုေတြ . .
ေၿမေခြး တို ့ရဲ ့ ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲ မႈ
၂၀ ရာစုအလြန္ကမၻာ့ရဲ ့သမိုင္းဟာ
တခမ္းတနား
ရိုင္းစိုင္းသြားၾကလိမ့္မယ္ ။

ငါကေတာ့
မနက္ၿဖန္ခါေရာင္နီဦးတိုင္း
သီခ်င္းေလးေတြ ဆိုညည္းရင္း
နင့္ မ်က္ႏွာေတာ္ကို
ေတာင့္ေတာင့္တတ သတိရေနဦးမွာေပါ ့
ၿပီးေတာ့ . . . .
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့
သက္ဆိုးရွည္အလြမ္းေတြ ရင္မွာပိုက္
အငိုက္ဖမ္းတတ္တဲ ့ ေလာကဓံအလယ္
ေငြ၀ယ္ကၽြန္ဘ၀ကို တြန္းလွန္ရဦးမယ္ ။

ခ်စ္ေသာ ' . . . . . ' ေရ . . . .
ဒ႑ာရီထဲက ဖီးနစ္ ငွက္ေတြလို
စကၠန္ ့တိုင္း ရဲရင့္၀င့္ၾကြား ေစ ၊
စကၠန္ ့တိုင္း ေတာက္ပလင္း၀ါ ေစ ၊
အခ်ိန္တိုင္း . . . .
အခ်ိန္တိုင္း . . . . ၊
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ၿပန္လည္ဖန္ဆင္းပစ္ႏိုင္ ေစ
ငါ . . . .
၀မ္းေၿမာက္ေ၀ရီစြာ
ဆုေတာင္းေပးေန . . . . မယ္ . . . . . . . ။

( ၆ )

. . . . .
. . . . ..
. .. . . . ..
. . . . ...
.. . . . .. . ..

. . . . . . . . ..
. .. . .. .
. . . . . ..

" ကမ္းလက္ေတြ ေလထဲမွာေၾကြသြားတုန္းက
က်ဆံုးခဲ့တဲ့ စိတ္ဓာတ္အို . . .
ေနညိဳညိဳ ညေနခင္းမွာ ယိုင္လဲမိုက္မူး ၊
ငါ့ကို တူးခတ္လိုက္တဲ့ အနက္ေရာင္လက္သည္းခၽြန္ေတြမွာ
ေနာက္ဆံုး . . . .
ကဗ်ာ သာ စူးလက္ေနခဲ့ေတာ့တယ္ . . . . . . . . . . . . . "

. . . . .
. . . . . .
. .. .
. . . .. . . .

လမ္းခြဲ

ေရးလိုက္ နားလိုက္ နဲ ့ ေရလိုက္ငါးလိုက္ ေန ့ရက္ေတြကို
ၿဖတ္ေက်ာ္ေနရဆဲ . . .
အလင္းမီးေတြ မွိတ္လိုက္ေတာ့
လမင္းၾကီးက ခပ္တည္တည္ပဲ
အူ . . . . . တယ္ ၊
စိတ္ပ်က္တယ္ . . . ။

ဘယ္သူမွန္းမသိပဲ
တံခါးေခါက္သံ ၾကားရင္ ကိုယ္က
ထ ထ ဖြင့္ေပးမိတယ္

သြားပါကြယ္ . . . ။
ရထားေပၚက ငါးဆယ္ဖိုးႏွစ္ခြက္ သံပုရာရည္လို
ေပါ့ပ်က္ပ်က္ ဆက္ဆံေရးေတြ
ငါ့အတြက္ မ်ားေနၿပီ ။

မို အၿပံဳး ။ မို မ်က္ႏွာဖံုး ။ မို ႏွလံုးသား ညစ္ညဴးညဴးေတြ . .
ငါ့ အခန္းထဲမွာ မီးခိုးမႈိင္းလို
ရိုင္းလြင့္ပ်ံ ့စီး . .
" စိတ္ရွိတိုင္းသာ သည္းလိုက္ပါရေစေတာ့ " လို ့
ငါ . . ညည္းမိတယ္ . . ။

သြားပါကြယ္ . . .
မင္းကို ငါနားလည္တယ္
ဒါက . . . .
မင္းနဲ ့ ငါရဲ ့ၾကားက . . . . . ၊

' ရပ္တည္မႈ ၿခားနားေနၿခင္း ' ၿပႆနာ . . . . . . . ။ ။


Mould = ပံုစံခြက္

ေလာ္ရာ ( Laura )

ေလာ္ရာ ဟာ ညပန္းေလးကို ခူးတဲ့
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ ၿဖစ္တယ္ ၊
ေလာ္ရာ ဟာ မင္းသမီးတစ္ပါး မဟုတ္ဘူး . . .
ေလာ္ရာ ဟာ ညပန္းေလးကို ခူးတဲ့ သာမန္လူ
မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ပဲ ၿဖစ္တယ္ ၊
သူမ ဆံႏြယ္ေတြကို သပ္တင္လိုက္တဲ့အခါ
လူေယာက္်ားတို ့ ကဗ်ာေပါင္းမ်ားစြာ
ဖြဲ ့ဆိုၾကတယ္ ။
ေလာ္ရာ ဟာ မင္းသမီးတစ္ပါးမဟုတ္ခဲ့ . . .
သူတို ့ရဲ ့အေတြးေတြထဲမွာ ေလာ္ရာ ဟာ
ကေခ်သည္ တီးလံုးနဲ ့နန္းသိမ္းလိုက္တဲ့
ဘုရင္မ တစ္ပါးပဲ ၿဖစ္တယ္ ၊
ေလာ္ရာ နဲ ့ပတ္သက္လို ့ သူတို ့မွာ
အိမ္မက္ ကိုယ္စီရွိၾကတယ္ ။
ၿပီးေတာ့ . . .
ခင္ဗ်ား သိရဲ ့လား . . . ၊
ေလာ္ရာ ဟာ လူေယာက္်ားေလး တစ္ေယာက္ကို
ခူး . . တဲ့
ညပန္းေလးလည္း ၿဖစ္တယ္ ။
ဘယ္လိုေၿပာရမလဲ . . .
ေလာ္ရာ ဟာ ညပန္းေလးကို ခူးတဲ့ သာမန္
လူ . . .
မိန္းကေလး . . . .
တစ္ေယာက္ပဲ ၿဖစ္တယ္ ။ ။

ဟင္းလင္းၿပင္

ဒီလိုမနက္ခင္းတိုင္း . . .

မင္းမရွိေတာ့တဲ့ ၿမိဳ ့သစ္ေလးဟာ
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ ့ရင္ခြင္အေမာေတြနဲ ့အတူ
အဆံုးစြန္ဆံုး အသက္မဲ့သြားခဲ့တယ္ ၊
မေက်ာ္ၿဖတ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့
တံခါးတစ္ခ်ပ္လည္း ရွိတယ္ ။
မ်က္၀န္းညိဳေလးရယ္ . . .
ကိုယ္ဟာ ရာသီဥတုတစ္မ်ိဳးတည္းနဲ ့
အသက္ရွင္ေနရသူေပါ့ ၊
ႏွလံုးသားထဲမွာ " ေႏြ " ေတြ
ပန္းလိုေ၀ခဲ့တယ္ ။
" လြမ္းစရာရွိရင္ နာစရာနဲ ့ေၿဖရမယ္ " တဲ့
ကိုယ့္အတြက္
ရင္နာစရာဆိုတာမရွိပါဘူး
ကိုယ္ . . .

သိပ္လြမ္းတယ္ . . . . . . . ။ ။

အရပ္ဇာတ္

( ၁ )

" ရွင့္ကို မုန္းတယ္ "
ေကာင္မေလးက ေၿပာတယ္

( ၂ )

" ဟင့္ "
ကားတိုးစီးေတာ့
ခါးပိုက္ႏႈိက္ ခံရတယ္

( ၃ )

" ေအာင္မေလး. . "
စိတ္ညစ္ညစ္နဲ ့ ၿပန္အလာ
ေခြးက လိုက္ဆြဲတယ္

( ၄ )

" ဘယ္အခ်ိန္ရွိၿပီလဲ "
အိမ္ၿပန္ေတာ့
အေဖက သိရဲ ့သားနဲ ့ေမးတယ္

( ၅ )

" . . . . . . . "
အသည္းကြဲကဗ်ာ ေလးေရးမယ္ၾကံတုန္း
မီးက ပ်က္တယ္

( ၆ )

" ေတာ္ၿပီ "
ဆက္ေရးရင္လည္း
ဇာတ္က နာလွေရာ့မယ္

( ၇ )

" ဒီမယ္ . . "
ခင္ဗ်ား ဒီအေၾကာင္းေတြ
စိတ္၀င္စားေနေသးလား . . . ။ ။

ပံုတူပန္းခ်ီကား

တစ္ေန ့ တစ္ေန ့
တစ္ေန ့ ၿပီး တစ္ေန ့
တစ္ေန ့ ၿပီး ေနာက္တစ္ေန ့
တစ္ေန ့ၿပီးသြားလည္း ေနာက္တစ္ေန ့
ဒီမွာ
ဒီေနရာမွာ
ဒီေနရာမွာ ငါ ၊
တိတိက်က်ေၿပာရရင္ ရြာလည္ေနတာ
ဟင့္အင္း . . . . ၊
လူလည္က်တာ မဟုတ္ဘူး
လူကိုယ္တိုင္ကို လည္ေနတာ
မ်က္စိ လည္ေနတာ
" ဒီေကာင္က . .
နားလည္ရေတာ့ အခက္သား . . . "
ေလသံ မိုးသံၾကားရင္ ေလလည္ခ်င္တာ
ဇာတ္ရည္လည္ရဲ ့လား
ကမာၻၾကီးက လည္ေနတာ
ငါက ေနခ်င္တာမဟုတ္ဘူး
လူက ေတာေရာက္ေတာင္ေရာက္ ၿဖစ္ေနတာ
တစ္ေန ့ တစ္ေန ့ ၿဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵေပါင္း
ရာခ်ီေနတာ . . . ၊
ေတာ္ . . . ၊ ေတာ္ . . .
ကဲ . . . ၊ ကဲ . . .
ေတာ္ေတာ္ကဲကဲ သံသရာလည္ေနတာ
ဘာလဲကြာ . . .
ငါ က ေနခ်င္တာမဟုတ္ဘူး
မလႊဲသာလို ့ အသံုးေတာ္ခံေနရတာ ၊
ဒီမွာ
ဒီေနရာမွာ
ဒီေနရာမွာ . . . . ငါ ။ ။

အေမွာင္

ညၾကီးမင္းၾကီး
သည္းၾကီးမည္းၾကီးညိဳေနလိုက္ပံုမ်ား
သက္ၿပင္းေတြနဲ ့ ကေယာက္ကယက္. . . ၊

အေတြးတိုင္းက
တစ္နဲ ့စၿပီး သုည မွာဆံုးတယ္
အိပ္မရ . . .

ကိုယ္ခႏ ၱာထဲက " အ၀ါ " ေရာင္ေတြက
ဲ ဟိုတစ္စ. . .
ဒီတစ္စ. . .
( ဟူး . . . . . . . . )

ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ ့ပဲ

ည စိတ္ ။ ။

သူစိမ္း

ခ်စ္ရေသာသူ၏ ေလွာင္ေျပာင္ျခင္းကို
ခံခဲ ့ရဖူးပါသလား. .။
ကၽြန္ေတာ္ ရိုးသားစြာအသံုးမက်ခ်င္ေယာင္ေဆာင္္ခဲ ့
တကယ္ေတာ ့........
တစ္စတစ္စနဲ ့ဆင့္ပြားလာတဲ့သံေယာဇဥ္ေတြ
သူမ အေပၚမခ်ည္ေႏွာင္လိုသမွ်
( ကိုယ့္ႏွလံုးသားကို ျပန္လည္ရစ္ပတ္ )
အခု. . . ကၽြန္ေတာ့မွာမြန္းက်ပ္ေနရတာ. . . . .။

ခ်န္ေနရစ္ခဲ့ပါမယ္. .၊
သြားၾကေစ. . .
ေပ်ာ္ၾကေစ. .
ေနာက္ျပီး. . . .
လြမ္းဖူးၾကေစ. . . . . .

မနက္ခင္းရဲ ့အရုဏ္ေလးေရ. . .၊
မနူးမညံ့ပါပဲ
ကၽြန္ေတာ္တိတ္ဆိတ္ခဲ့
သူမ တစ္ေယာက္ေႏြးေထြးလို ့ ေနပါေစ
. . . . . ေ၀း. . .ခဲ့ . . . . .။

...............................................................................................

တစ္ေယာက္တည္း လူးလူးလိမ့္လိမ့္ ၿဖတ္သန္းေနရသၿဖင့္ ည ကို အေရာင္ဆိုးရန္ အခ်ိန္မရလိုက္ပါ ။ စားပြဲ၏ ယာဘက္ရွိ သံုးထပ္ေၿမာက္ေသာ အံဆြဲထဲတြင္ အ၀ါေရာင္မ်ား ၿပည့္သိပ္က်ပ္ညပ္စြာ တည္ရွိေနၾက၏ ။ ကံ့ေကာ္၀တ္ဆံမ်ား၏ အ၀ါေရာင္လား ၊ ငု၀ါပြင့္ဖတ္တို ့၏ " ၀ါ " ၿခင္းမ်ိဳးလား ၊ မသဲကြဲ ။ ထိုပန္း ၀ါ၀ါ ကို ပန္ဆင္ထားေသာ မိန္းမပ်ိဳသည္လည္း မသဲကြဲ ။ ၀ါ ၿခင္း ( သို ့မဟုတ္ ) ၊ အ၀ါ ၿဖစ္ၿခင္း ( သို ့မဟုတ္ ) ၊ အ၀ါ အၿဖစ္တည္ရွိၿခင္း တစ္မ်ိဳးတည္းသာ သဲကြဲ၍ ဘာမွမသဲကြဲပါ ။ အခ်ိန္သည္ လည္းေကာင္း ၊ ကဗ်ာသည္ လည္းေကာင္း ၊ အၾကင္နာသည္ လည္းေကာင္း ၊ ေရေရရာရာေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားစြာတို ့သည္ လည္းေကာင္း ေစာစီးစြာ အိပ္တန္း၀င္ခဲ့ၾက၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ လည္းေကာင္း ၊ သူမသည္ လည္းေကာင္း ၊ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူမ ပတ္သက္ဆက္ႏြယ္ရာ ကမာၻတစ္ခုခ်င္းစီသည္ လည္းေကာင္း အေၿခအေနကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားရန္ မတတ္စြမ္းႏိုင္ၾကေတာ့ပါ ။ မ်က္လႊာကေလးခ်ၿပီး သူမ ႏႈတ္ဆက္စကားဆိုေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေနပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ေနမိသည္ ဟု ထင္ပါသည္ ။ ကၽြန္ေတာ္မရယ္ပါ ။ ကၽြန္ေတာ္ရယ္ႏိုင္လိမ့္မည္မဟုတ္ ဟု ယူဆလိုသူမ်ား ယူဆၾကပါေစ ။ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ေနပါသည္ ။ စနစ္တက် ထုပ္ပိုးထားေသာ လက္ေဆာင္ဘူးေလးထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္ေနပါသည္ ။ ေနေရာင္ၿခည္မ်ား အေနာက္ဘက္မွ ယိုစိမ့္ၿဖားစီး လာေသာအခါ ကၽြန္ေတာ္တို ့ႏွစ္ေယာက္၏ ေစာင္ပါးေနေသာ အရိပ္ေတြကို ၾကည့္ရင္း သူမ ခမ်ာမွလည္း ရယ္ေနရွာပါသည္ ။ မ်က္ရည္မ်ားအား ကၽြန္ေတာ္တို ့ တားဆီးမရခဲ့ၾကပါ ။

ပိေတာက္ သစၥာ

ေရခ်မ္းရယ္နဲ ့ေစြကလူ
ေႏြအပူ ေၿခကူလွမ္းခ်င္ပ
နန္းလွ ႀကင္သူ ။
ႏႈတ္ခမ္းရယ္စူ
မ်က္ႏွာေတာ္မူပါနဲ ့လား ၊
အတာေႏြ သႀကၤန္ရက္မွာ
တစ္ခါေပြ ႀကံခဲ ့ရင္ၿဖင့္
ႏွမရယ္ . . . . . ၊

လြမ္းရေစသား . . . . . . . . ။ ။

လူငယ္ႏွင့္ အိမ္မက္

အဆိပ္ေငြ ့အေၿမာက္အမ်ားရွဴရွိဳက္မိခဲ့သူမွာ ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္သည္ ။
စကားအေတာ္အတန္ေၿပာေလ့ရွိသူမွာ သူမၿဖစ္သည္ ။
လူ ့ဘံုလူ ့အသိုင္းအ၀ိုင္း၏စံခ်ိန္စံႏႈန္းႏွင့္ အေၿမာက္အမ်ားကြဲလြဲေနသူမွာ ကၽြန္ေတာ္ၿဖစ္ၿပီး ၊
သူမကေတာ့ အေတာ္အတန္ၿပည့္စံုေလသည္ ။
အခ်ိန္ေတြဟာ ေရလိုစီးဆင္းသြားခဲ့သည္ ။
ၿပန္မလာေတာ့တဲ့ ကံ့ေကာ္ပ်ိဳမေလး တစ္ေယာက္အတြက္ ဤစာကိုေရးၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း၀န္ခံ
ပါ၏ ။
ဘ၀ သည္ၿပိဳသထက္ၿပိဳလာၿပီ ။
သူမ သည္ေၿပာလက္စ စကားတို ့ကိုရပ္တန္ ့လ်က္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမ့ေနပါလိမ့္မည္ ။
သို ့ေသာ္. . . ၊ ကၽြန္ေတာ္မေမ့ပါ ။
တၿဖည္းၿဖည္းၿဖင့္ ၿမိဳ ့သစ္ေလးဟာ ေမွာင္ေဖ်ာ့လာခဲ့သည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေတြေ၀ရပ္ေငး ေနမိပါသည္ ။
" ေမေမ ဆူရင္ ငါ့ဆီေၿပးခဲ့ ၊ ၀ိုင္းၾကီးပတ္ပတ္ ဒူေ၀ေ၀ . . . " ဟု ေအာ္ရင္း ကေလးမ်ားေအာ္ဟစ္
ေဆာ့ကစားေနၾကပါသည္ ။
အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို မဆူပါ ။
ထို ့ေၾကာင့္ ၊ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဘယ္မွမေၿပးပါ ။
( သို ့မဟုတ္ )
ဘယ္ကိုထြက္ေၿပးရမယ္မွန္းလည္း မသိေတာ့ပါ ။
ကၽြန္ေတာ္ ရပ္ေနပါသည္ ။
ေၿမာက္ၿပန္ေလသည္ ႏွင္းမႈန္တို ့ကို တိုးေ၀ွ ့ရင္း အလြန္ပင္ၿငိမ့္ခါးစီးၿပိဳလွေသာ ကႏာၱရေတးသြား
တစ္ပိုဒ္ကို သယ္ေဆာင္လာခဲ့၏ ။
သို ့ေသာ္ ၊ ထိုေတးသြားကို မၾကားအပ္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ဆြံ ့အသြားပါသည္ ။
ေလထဲတြင္ တေရြ ့ေရြ ့ၿဖင့္ တေ၀့ေ၀့၀ဲလြင့္သြားေသာ စြန္ငယ္ကို ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ စာနာေနမိလ်က္က
ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ထိုစြန္ငယ္ၿဖစ္ေနေၾကာင္း ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာေတြ ့ၿမင္ခဲ့ရ၏ ။
ၾကိဳးမ်ားမခိုင္ၿမဲခဲ့ၾကပါ ။
သူငယ္ခ်င္းက " လြမ္းစရာရွိရင္ နာစရာနဲ ့ေၿဖေပါ့ကြာ . . . " ဟုေၿပာပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ လြမ္းစရာရွိေသာ္လည္း နာစရာမရွိပါ ။
ကၽြန္ေတာ္ မည္သုိ႔ေၿဖရမည္နည္း ။
သူမကေတာ့ႏႈတ္ဆက္တယ္ဟုမေၿပာေသာ္လည္းေၿပာသြားခဲ့၏ ။
ကၽြန္ေတာ္ သူမအေႀကာင္းသိခ်င္ေသာ္လည္း မည္သူကုိမွ်မေမးမိပါ ။
မည္သူကမွ်လည္း မေၿပာၿပႀကပါ။
တအိအိ ညႊတ္က်လ်က္ရွိေသာေဆာင္းအုိပင္လို ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ေတြတေၿမ႕ေၿမ႕ညွိဳးခ်ဳံးညြတ္က်ေနသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္အား ပူေလာင္အက္ရွလွေသာ အရည္တစ္မ်ိဳးကို မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္က တိုက္၏ ။
ကၽြန္ေတာ္ မူးသြားပါသည္ ။
သို ့ေသာ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ မေသာက္ခဲ့ ။
အခ်ိန္ေတြဟာ ေရလိုစီးဆင္းသြားခဲ့သည္ ။
တစ္ခုခု လိုေနသည္ ။
( သို ့မဟုတ္ )
ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမၿပည့္စံုခဲ့တာလည္း ၿဖစ္ႏိုင္သည္ ။
ဥယ်ာဥ္ေတာ္ၿပင္ပမွ သစ္ရြက္တစ္ရြက္ ၊
ႏႈတ္ခမ္းေလးမဲ့ရံု ၿပံဳးတတ္ေသာ သူမ ၊
ေခါင္မိုးအိုၾကီး၏ ေအာ္ညည္းသံ ၊
ေလၿပင္းေၾကာင့္ ယိမ္းထိုးလြန္ ့လူးသြားေသာ ၿမက္ရိုင္းပင္မ်ား ၊ စသည္တို ့သည္ အိမ္မက္မ်ား ၿဖစ္မလာခဲ့
ၾကပါ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ၿဖစ္ေတာ့ပါ ။
အေမက ကၽြန္ေတာ့္ကို အတန္ၾကာေငးစိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေၿပာစရာစကားမရွိေတာ့ပါ ။
အေမ့မွာ ေၿပာစရာစကားရွိပါလိမ့္မည္ ။
သို ့ေသာ္ ၊ အေမဘာမွ် မေၿပာခဲ့ ။
ကၽြန္ေတာ္ ဆြံ ့အသြားပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ဆိုမိေသာသီခ်င္းမ်ားတြင္ ၾကည္ႏူးဆြတ္ပ်ံ ့ဖြယ္ေကာင္းေသာ သံစဥ္တို ့မရွိၾကေတာ့ပါ ။
သူငယ္ခ်င္းက သက္ၿပင္းခ်သည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ မည္သုိ႔ေၿဖရမည္နည္း ။
ဘယ္၀ယ္ဘယ္ဆီမွ မီးရထားဥၾသဆြဲသံကို ၾကားလိုက္ရ၏ ။
" ကံၾကမၼာက မ်က္ႏွာသာ မေပးဘူး " ဟု ကၽြန္ေတာ္ေၿပာမထြက္ခဲ့ပါ ။
သို ့ေသာ္ ၊ သူငယ္ခ်င္းက နားလည္ပါလိမ့္မည္ ။
သူမကေရာ နားလည္ေပးခဲ့ပါသလား ။
လ ေရာင္ေအာက္၌ ၿပာလဲ့မႈိင္းေ၀ေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ဦးတည္းသာ
က်န္ရစ္ေတာ့သည္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို ့ခ်မ္းေအးမေနၾကပါ ။
( သို ့မဟုတ္ )
ေအးခ်မ္းမေနၾကပါ ။
ေၿခာက္ကပ္ကပ္ႏိုင္လြန္းလွေသာ သန္းေခါင္ယံသံေခ်ာင္းေခါက္သံသည္ သူ ့ကိုသူ အဆံုးစြန္ဆံုးၿဖန္ ့ကား
လိုက္ရင္း ၿပန္လည္ၿငိမ္သက္သြားခဲ့သည္ ။
" ၿပန္ၾကရေအာင္ . . " ဟု ေၿပာရင္း ကၽြန္ေတာ္တို ့လမ္းခြဲခဲ့ၾကပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္မၿပန္ခ်င္ေသးပါ ။
ထို ့ေၾကာင့္ ၊ သူမ ေနခဲ့ဖူးေသာ အိမ္ေလးေရွ ့သို ့ေရာက္သြားခဲ့ပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ၿပန္လာခဲ့ပါသည္ ။
ေလးၿဖဴ၏ " ေနာက္ဆံုးရထား " သီခ်င္းကို ဆိုညည္းရင္းမွ မီးရထားဥၾသဆြဲသံကို ပီပီၿပင္ၿပင္ၾကားလာရ၏ ။
သိမ္ေမြ ့နစ္ေမာဖြယ္ရာ ေဆာင္းညခင္းသည္ ၿမဴခိုးမႈိင္းဖ်မ်ားၾကားမွ ကၽြန္ေတာ့္ကိုတြန္းထုတ္လိုက္သည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေမ့လဲသြားပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ ပိုမိုေမာဟိုက္လာပါသည္ ။
ေၿပးရင္းလႊားရင္းၿဖင့္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ၿပန္ေရာက္လာခဲ့၏ ။
" အေမ . . . . . ၊ တံခါးဖြင့္ပါဦး . . . . . . . " ဟု ေအာ္ေခၚလိုက္ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အသံသည္ တုန္ခါနာက်င္
ေနလိမ့္မည္ ထင္သည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ရာ၀င္ခဲ့ပါသည္ ။
သို ့ေသာ္ ၊ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္ခ်င္ပါ ။
အိမ္မက္က လွမည္ ဟု မည္သူေၿပာႏိုင္ပါသလဲ ။
( မီးရထားဥၾသဆြဲသံကို ၾကားေနရေသး၏ ။ )
အခ်ိန္ေတြဟာ ေရလိုပင္ စီးဆင္းသြားလိမ့္မည္ ။
ၿပန္မလာေတာ့တဲ့ ကံ့ေကာ္ပ်ိဳမေလး တစ္ေယာက္အတြက္ ဤစာကိုေရးၿဖစ္ၿခင္းၿဖစ္ေၾကာင္း ၀န္ခံပါ၏ ။
တစ္စံုတစ္ေယာက္၏ သက္ၿပင္းခ်သံကို ၾကားလိုက္ရသည္ ။
ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေၿပာစရာစကားမရွိေတာ့ပါ ။
အေမ့မွာ ေၿပာစရာစကားရွိပါလိမ့္မည္ ။
သို ့ေသာ္ ၊ အေမဘာမွ် မေၿပာခဲ့ ။
ကၽြန္ေတာ္ ေမ့လဲသြားပါသည္ ။
( မီးရထားဥၾသဆြဲသံကိုမူ အနည္းငယ္သာ ၾကားရေတာ့၏ ။ )
တၿဖည္းၿဖည္းၿဖင့္ပင္ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါလိမ့္မည္ ။
အိမ္မက္မ်ားအေပၚ တဒုတ္ဒုတ္ခုတ္ေမာင္းသြားမည့္ထိုရထားသည္ ကၽြန္ေတာ့္ထံ ေနာက္တစ္ၾကိမ္ၿပန္လာရန္
ၾကာလိမ့္ဦးမည္ ဟု ကၽြန္ေတာ္ မ၀ံ့မရဲ ယူဆေနမိပါသည္ ။
ကၽြန္ေတာ္ မည္သို ့ေၿဖရမည္နည္း ။
အိမ္မက္သည္ . . . . . . . . . . . . . ။ ။